زبان بدن

توضیحات

📚زبان بدن ☘

📖نویسنده: آلن پیز

📍قطع: رقعی

📍نوع جلد: شومیز

🤗تنها کلام و حرف زدن راه ارتباطی بین مردم نیست. شما فقط با واژگان احساسات خود را بیان نمی‌کنید و برداشت مخاطبان صرفا با کلامی که به کار می‌برید خلاصه نمی‌شود. تمامی رفتارها و حرکات شما نشان‌دهنده‌ی حس و حال شما در هنگام صحبت‌کردن است. در هنگام یک ارائه‌ی مهم دانشگاهی و یا یک گفتگو و دیدار سیاسی، زبان بدن شما ازا آنچه که سخن می‌گویید می‌تواند مهم‌تر باشد. برای این منظور شما نیاز دارید که آموزش درست ببینید که هم تسلط و کنترل بر زبان بدن خود برای برقراری ارتباط داشته باشید و هم بتوانید با توجه به نشانه‌های غیر کلامی، متوجه زبان بدن دیگران شوید. به این نوع برقراری ارتباط با دیگران، ارتباط غیرکلامی می‌گویند.

📕🌷لذت متن

حرکت قفل کردن مج پا

روی هم قراردادن یا جمع کردن دست‌ها یا پاها حاکی از آن است که رویکرد منفی یا دفاعی وجود دارد و هم‌چنین حرکت قفل کردن مچ پاها نیز همین مفهوم را دارد. نوع مردانه‌ی ققل کردن مچ پا اغلب با مشت‌های گره خورده روی زانوها یا دست‌های محکم چسبیده به دسته‌های صندلی تلفیق می شود. نوع زنانه‌ی آن کمی متفاوت است؛ زانوها در کنار هم نگه داشته می‌شوند. کف پاها ممکن است به یک سو جهت بگیرند و دست‌ها درکنار هم یا یکی روی دیگری روی قسمت بالایی پاها قرار بگیرد.

طی بیش از یک دهه مصاحبه و فروش به مردم، مشاهده‌ی ما نشان داده است زمانی که مصاحبه شونده مچ پاهایش را قفل می‌کند، دارد در ذهن «جلو خشم خود را می‌گیرد». این حرکت به مفهوم جلوگیری از رویکرد منفی عاطفه، نگرانی یا ترس است. برای مثال، یکی از دوستانم که وکیل بود گفت اغلب دیده است درست پیش از رسیدگی دادگاه، افرادی که در آن قضیه درگیر بودند تقریبا همیشه طوری می‌نشستند که مچ پاهایشان محکم در هم قفل شده بود. وی همچنین دریافت که آن‌ها منتظر بودند تا حرفی به زبان بیاورند یا سعی می‌کردند وضعیت عاطفی خود را مهار کنند.

هنگام مصاحبه با کارمندان محتمل متوجه شدیم که بیشتر مصاحبه شوندگان طی مصاحبه مچ پاهایشان را قفل کرده بودند که نشان می‌داد جلو ظهور عاطفه یا رویکردی را گرفته بودند. در مراحل اولیه‌ی پژوهشمان درباره‌ی این حرکت، متوجه شدیم که پرسیدن سوالاتی درباره‌ی احساسات مصاحبه شوندگان اغلب برای باز کردن قفل مچ پاهایشان و در نتیجه ذهنشان موفقیت آمیز نبوده است. خیلی زود فهمیدیم که اگر مصاحبه کننده قدم می‌زد و به کنار میز مصاحبه شونده می‌آمد و در کنار او می‌نشست، یعنی سنگر میز را از میان برمی‌داشت، اغلب قفل مچ پای مصاحبه شونده باز می‌شد و گفتگو در یک جو راحت‌تر و خصوصی‌تر برگزار می‌شد.